Samstag, 7. März 2015

PËR NËNËN

PËR NËNËN



Kur dola nga shtëpia
Më përqafoi me mallë
M`tha ma bën hallall
Se nuk më gjen gjallë.

E pashë i fshiu lotët
Me cep të shamisë
Qajta prej mërzisë
Kur dola prej shtëpisë.

Dëgjova se ka vdekur
Nënëlokja ime e mirë
Me shpirtin e dëlirë
Larg jam sa vështirë.

Gjumi kur më zë
Ëndrrat atje më qojnë
Fëmijtë që më rrethojnë
Dot nuk më ngushëllojnë.
 
UNË E BABI MJESHTËR

Babi me çekiç e daltë
Gdhendte një gur
Unë me penë një fjalë,

Ai kryente një rresht
Në mur të shtëpisë
Unë një strofë të poezisë.

Ai kryente një kat
Unë një vjershë.

Babi me pe
Të ngjyer në blozë
Lëndëve iu bënte vi
I drejtonte si qiri
I vente në çati.

Unë fjalë pas fjale
Strofë pas strofe
Vjershë pas vjershe
Bëra një libër
Për fëmijë.

Ai me qerpiq e gurë
Bëri shumë shtëpi,

Unë fjalë pas fjale
Bëra dy libra për fëmijë,

Babi ishte mjeshtër
Unë jam biri i tij.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen